23, 24, 25, 26 en 27 mei

23 mei
Berna en ik hebben inderdaad niets gedaan. Lekker aan het zwembad en lezen, heerlijk. Peter, Theo, Niny en Siny zijn nog via het bos naar het dorpje Kalubaru gelopen en met een paardenkar van een plaatselijke boer teruggekomen. De boer heeft wat extra's verdiend en zij hoefden niet te lopen, iedereen blij.

24 mei
Al heel vroeg vertrekken we naar Sukamade. Hier gaan we op zoek naar zeeschildpadden. Met jeeps rijden we door het Meru Betiri natuurpark. Een lokale gids leidt ons via cacao-, rubber- en koffieplantages naar een fabriek waar bruine suiker wordt gemaakt. Het suikermengsel wordt in grote potten gekookt totdat het dikker wordt en uiteindelijk verwerkt kan worden. We worden erg hartelijk ontvangen door een groep vrouwen en kinderen. De vrouwen roeren in grote hitte in de potten en houden het vuur brandend. 5 families leven van deze fabriek. Ze hebben gratis huisvesting maar verdienen minder per dag dan wij voor een biertje uitgeven. De grote cacaoplantages exporteren de bonen naar Europa waar er chocolade van wordt gemaakt. In heel Indonesie zijn geen chocoladerepen verkrijgbaar. Dat is best vreemd, maar er is geen chocoladefabriek te bekennen. Binnenkort gaat België starten met de productie van chocolade in Yogyakarta.
In een andere fabriek hebben ook het productieproces van rubber bekeken. Ook hier zijn veel vrouwen werkzaam.

Tijdens een wandeling met een Ranger door het natuurpark hebben we 2 Hornbills (een soort Toekan), een Neushoornvogel, een Varaan en diverse apen gezien. Via een enorme hobbelig pad kwamen we bij ons eenvoudig onderkomen voor 1 nacht, dicht bij het strand van Sukamade aan.
Na het eten gingen we op pad om hopelijk een zeeschildpad eieren te zien leggen op het strand. In donkere kleding liepen we in het donker naar het strand achter de Ranger aan. We moesten heel stil zijn en wachten tot we een seintje kregen. De Rangers speurden het strand af om te kijken of er een zeeschildpad het strand op kwam. Na een uur hoorden we dat er 700 meter verderop een was gesignaleerd. We moesten zo snel en zo geruisloos mogelijk achter de Ranger aanlopen. Ter plekke moesten we nog een tijdje wachten om de schildpad de gelegenheid te geven zijn kuil te graven om haar eieren in te leggen. Uiteindelijk mochten we dichterbij komen terwijl de Rangers de plek verlichtten. Wat een beest, 97 cm lang en 88 cm breed. Een geweldige ervaring.

25 mei
Omdat we vroeg in ons volgende hotel (luxe, met zwembad en aan het strand) willen zijn, staan we vroeg op. Na het ontbijt rijden we het hobbelige pad weer af met de jeeps, op weg naar de ontmoetingsplaats met onze bus, die ons uiteindelijk naar het hotel brengt. Onze koffers zijn daar al. Rond het middaguur arriveren we in Banyuwangi en na een heerlijke lunch liggen we nu aan het zwembad en zien we Bali al liggen.

26 mei
Als we graag de vulkaan Iljen willen beklimmen moeten we om 03.30 uur op. Wij kiezen ervoor om met een auto met airco naar de haven en vismark te gaan. Deze plek is getroffen door de Tsunami. Inmiddels staan er weer nieuwe gebouwen en floreert de haven. Verse vis wordt verhandeld en het is een drukte van belang, erg leuk om te zien. Op de terugweg zijn we nog in een oude Hindoeïstische tempel geweest.
Terug in het hotel moeten we meteen de lunch bestellen want we eten vroeg. We hebben om 13.00 uur de Ferry naar Bali en we kunnen absoluut niet te laat komen. Zoals altijd waren we allemaal ruim op tijd klaar. De bus gaat met ons mee tot ons eerste hotel op Bali en dan keren de chauffeur en zijn bijrijder weer huiswaarts naar Yogyuakarta, daar doen zij 2 dagen over.
We varen in ca. 5 kwartier naar de overkant en moeten dan nog 1,5 uur rijden naar ons hotel in Lovina. Onderweg zien we dat zowat elk huis een soort verhoogd terras heeft met soms wel 7 tempeltjes bekleed met geel-witte lappen en parasolletjes. Voor elk overleden familielid staat er een offertafel (Pura) en omdat het 31 mei Koningsdag (nieuwjaar) is op Bali zijn alle lappen vernieuwd. Het ziet er allemaal erg feestelijk uit. Elke dag worden er bloemen, koek, rijst en snoep op deze offertafels gelegd. Niet alleen daar maar ook bij de ingang van huizen, hotels en winkels, men is hier erg (bij) gelovig. We logeren in echte Balinese huisjes met airco. Het zwembad kijkt uit op het strand en de zee. Toen Peter bloemen zag liggen bij de ingang van het hotel heeft hij ze keurig aan de kant gelegd, hij dacht dat iemand ze had laten vallen. Weg was de bescherming door de goden. We hopen maar dat daar geen ellende van komt. Voor we gaan eten lopen we eerst naar het strand om een mooie zonsondergang op de foto te zetten. Vanavond zullen we voor het eerst varkensvlees op de menukaart zien staan. We blijven hier 2 nachten.

27 mei
We gaan naar de bestuurlijke hoofdstad van het district Buleleng, de stad Singaraja. Er is hier een levendige markt en we bezoeken een oude Chinese Tempel. Het is vandaag echter zo warm dat we het na een uurtje wel gezien hebben, we willen terug naar het hotel en het zwembad. Gelukkig heeft de taxi airco en komen we een beetje bij. Vanmiddag gaan we onder een parasol aan het zwembad zitten. Het water is zo warm dat er haast koud bij moet, maar altijd nog koeler dan de zon.