17, 18 en 19 mei
Door: Willy
Blijf op de hoogte en volg Willy
19 Mei 2014 | Indonesië, Yogyakarta
17 mei
We hebben prachtige kamers met een mooie badkamer. Eindelijk geen natte voeten als de ander staat te douchen, maar een fraai glazen scherm met een goede afvoer. Na een prima ontbijt zijn we per Bacak (fiets met voorop een bakje voor 1 persoon) in kolonne door Yogyakarta gereden. Als eerste hebben we een filigraan werkplaats bezocht. Daar worden Indonesische zilveren filigraan sieraden met de hand gemaakt. Daarna hebben we een Batik fabriek bezocht. Wat een werk om deze lappen te maken, alles is handwerk. Berna en ik hebben hier een met de hand bewerkte sarong gekocht. Dat waren we vast van plan om te doen en onze missie is dus geslaagd. Berna heeft er ook nog een blouse gekocht, we zijn helemaal blij.
Vervolgens zijn we in een galerie geweest met Batik schilderijen, deze worden op dezelfde manier gemaakt als de kleding. Elk stuk is uniek.
Na de lunch hebben we een wajangpoppen makerij bekeken en een voorstelling met deze poppen. Ik vind ze er erg agressief uitzien, dus mijn belangstelling gaat daar niet naar uit.
We hebben daarna het paleis van de 10e Sultan bekeken, hij is tevens gouverneur van Yogyakarta. Hij is de eerste sultan met maar 1 vrouw en 5 kinderen. Een sultan voor hem had 36 vrouwen en 78 kinderen. Ik vraag me af of hij alle namen kon onthouden. Bij het paleis werd een voorstelling gespeeld met wajangpoppen onder begeleiding van een heel groot gamelan-orkest.
Na het bezoek van het waterpaleis (zwembaden) van de sultan konden we ook nog naar een winkelstraat, maar wij waren moe en wilden naar het hotel. We zijn heerlijk gaan zwemmen en later op de avond zijn Berna, Peter en ik samen met Niny, Theo en Siny gaan eten in een leuk restaurant. Tot slot hebben we nog even heerlijk buiten gezeten met een drankje.
Java is een heel ander eiland dan Sumatra. Het is dichter bevolkt en de huizen zijn mooier, volgens onze normen dan. Hier zijn er weinig verroeste golfplaat daken, maar veel meer dakpannen. Ook hier is het groen en zijn er veel gewassen. De wegen zijn veel beter, geasfalteerd en soms zelfs 4-baans. De temperatuur is hetzelfde. Rond de 30 graden, met af en toe bewolking en regen. Het is wat wij zouden noemen wisselvallig. De bevolking werkt hard en luiert veel minder. Ook hier worden we vriendelijk benaderd en men is blij ons te zien. Iedereen wil met ons op de foto, dat blijft grappig.
18 mei
Vandaag staat Borobudur op het programma. We vertrekken om 10.30 uur, maar eerst doen we Candirejo aan, een Javaans ecologisch boerendorp. Met de Angdong (paardenkoetsjes voor 2 personen) worden we door het dorp gereden. Er wordt hier veel verbouwd. Cassave, papaya, bananen, spinazie kokosnoten etc. Ze verbouwen geen rijst, maar ruilen hun producten voor rijst met de buren aan de andere kant van de rivier. Wat overblijft verkopen ze op de markt. Van de cassavewortel maken ze kroepoek, ook dat wordt verkocht. We hebben daar geluncht. De opbrengst daarvan komt ten goede van het hele dorp.
Daarna naar Borobudur, het grootste boeddhistische heiligdom ter wereld. Als toerist volgen we een andere route dan de bevolking. We moeten allemaal een sarong dragen. Een lokale gids, die goed Nederlands spreekt vertelt ons de geschiedenis. Tussen 750 en 850 werd de Borobudur gebouwd en in 1006 bedolven onder het as door een uitbarsting van de vulkaan Merapi, de actiefste vulkaan van heel Indonesie. Unesco is er zich mee gaan bemoeien en heeft het complex tot cultureel werelderfgoed verklaard. Nederlanders begonnen in 1905 de eerste restauratie en voltooiden dat in 1911. Het complex verbeeld de weg die een boeddhist moet gaan om het nirwana (de hemel) te bereiken. Helaas is dat voor niemand weggelegd, want men moet perfect zijn om hier te kunnen komen en dat blijkt niemand te zijn. Het is een geweldig complex, je voelt je erg klein als je er voor staat.
Vanavond weer alles in de koffer stoppen want we gaan morgen op pad naar Tawangmangu, de volgende locatie, hier blijven we maar 1 nacht.
19 mei
Na het ontbijt gaan we op weg naar Prambanan. In tegenstelling tot de Borobudur is dit een Hindoeïstisch bouwwerk, gebouwd in de 9e eeuw en bestond uit honderden kleine tempels in een vierkant en in het midden de 3 grootste tempels. In 2006 werd dit complex verwoest door een aardbeving. De grootste tempels zijn weer opgebouwd, men is er trouwens nog steeds mee bezig. We zagen mannen op hun teenslippers, aan het schuren en hakken, op hele smalle richeltjes staan. Tijdens de bouw probeerde men de Borobudur te overtreffen. In al zijn glorie is dat misschien gelukt, maar nu niet meer omdat de omringende 224 tempels zijn ingestort.
Ik heb het nog niet gehad over het eten op indonesie. Men eet hier 3 keer per dag warm. Elke keer is daar witte rijst of nasi bij. Voor ons hebben de hotels een abf-buffet (american breakfast) met toast, boter en jam. Soms een gebakken of gekookt ei. Als lunch hebben we altijd een rijsttafel. De gids bestelt dat onderweg en als we in het restaurant aankomen staat het voor ons klaar. Dat werkt het snelst, want bij à la carte duurt de lunch te lang. Als we een lange reisdag hebben staat in het hotel ook een rijsttafel klaar met verschillende gerechten, voor ieder wat wils. Op andere avonden zijn we vrij om zelf een restaurant naar keuze op te zoeken. Het eten is gekruid, maar niet echt heet. Zout wordt overigens nauwelijks gebruikt. Op Sumatra groeiden heerlijke ananassen, op Java groeit er meer papaya. Op beide eilanden groeien de bananen langs de kant van de weg zoals bij ons de bramen, ze zijn klein van stuk, maar erg zoet en lekker. Wijn en andere alcoholische versnaperingen worden niet geschonken behalve Bintang bier, een fles van 600 ml voor ca 2,50 euro. Soms is het bier duurder dan het eten. Cola, Sprite en allerlei fruitsappen zijn volop verkrijgbaar. De koffie vind ik niet te drinken, ik krijg er maagpijn van, alleen Theo vindt het lekker. De rest drinkt dus veel thee.
We hebben prachtige kamers met een mooie badkamer. Eindelijk geen natte voeten als de ander staat te douchen, maar een fraai glazen scherm met een goede afvoer. Na een prima ontbijt zijn we per Bacak (fiets met voorop een bakje voor 1 persoon) in kolonne door Yogyakarta gereden. Als eerste hebben we een filigraan werkplaats bezocht. Daar worden Indonesische zilveren filigraan sieraden met de hand gemaakt. Daarna hebben we een Batik fabriek bezocht. Wat een werk om deze lappen te maken, alles is handwerk. Berna en ik hebben hier een met de hand bewerkte sarong gekocht. Dat waren we vast van plan om te doen en onze missie is dus geslaagd. Berna heeft er ook nog een blouse gekocht, we zijn helemaal blij.
Vervolgens zijn we in een galerie geweest met Batik schilderijen, deze worden op dezelfde manier gemaakt als de kleding. Elk stuk is uniek.
Na de lunch hebben we een wajangpoppen makerij bekeken en een voorstelling met deze poppen. Ik vind ze er erg agressief uitzien, dus mijn belangstelling gaat daar niet naar uit.
We hebben daarna het paleis van de 10e Sultan bekeken, hij is tevens gouverneur van Yogyakarta. Hij is de eerste sultan met maar 1 vrouw en 5 kinderen. Een sultan voor hem had 36 vrouwen en 78 kinderen. Ik vraag me af of hij alle namen kon onthouden. Bij het paleis werd een voorstelling gespeeld met wajangpoppen onder begeleiding van een heel groot gamelan-orkest.
Na het bezoek van het waterpaleis (zwembaden) van de sultan konden we ook nog naar een winkelstraat, maar wij waren moe en wilden naar het hotel. We zijn heerlijk gaan zwemmen en later op de avond zijn Berna, Peter en ik samen met Niny, Theo en Siny gaan eten in een leuk restaurant. Tot slot hebben we nog even heerlijk buiten gezeten met een drankje.
Java is een heel ander eiland dan Sumatra. Het is dichter bevolkt en de huizen zijn mooier, volgens onze normen dan. Hier zijn er weinig verroeste golfplaat daken, maar veel meer dakpannen. Ook hier is het groen en zijn er veel gewassen. De wegen zijn veel beter, geasfalteerd en soms zelfs 4-baans. De temperatuur is hetzelfde. Rond de 30 graden, met af en toe bewolking en regen. Het is wat wij zouden noemen wisselvallig. De bevolking werkt hard en luiert veel minder. Ook hier worden we vriendelijk benaderd en men is blij ons te zien. Iedereen wil met ons op de foto, dat blijft grappig.
18 mei
Vandaag staat Borobudur op het programma. We vertrekken om 10.30 uur, maar eerst doen we Candirejo aan, een Javaans ecologisch boerendorp. Met de Angdong (paardenkoetsjes voor 2 personen) worden we door het dorp gereden. Er wordt hier veel verbouwd. Cassave, papaya, bananen, spinazie kokosnoten etc. Ze verbouwen geen rijst, maar ruilen hun producten voor rijst met de buren aan de andere kant van de rivier. Wat overblijft verkopen ze op de markt. Van de cassavewortel maken ze kroepoek, ook dat wordt verkocht. We hebben daar geluncht. De opbrengst daarvan komt ten goede van het hele dorp.
Daarna naar Borobudur, het grootste boeddhistische heiligdom ter wereld. Als toerist volgen we een andere route dan de bevolking. We moeten allemaal een sarong dragen. Een lokale gids, die goed Nederlands spreekt vertelt ons de geschiedenis. Tussen 750 en 850 werd de Borobudur gebouwd en in 1006 bedolven onder het as door een uitbarsting van de vulkaan Merapi, de actiefste vulkaan van heel Indonesie. Unesco is er zich mee gaan bemoeien en heeft het complex tot cultureel werelderfgoed verklaard. Nederlanders begonnen in 1905 de eerste restauratie en voltooiden dat in 1911. Het complex verbeeld de weg die een boeddhist moet gaan om het nirwana (de hemel) te bereiken. Helaas is dat voor niemand weggelegd, want men moet perfect zijn om hier te kunnen komen en dat blijkt niemand te zijn. Het is een geweldig complex, je voelt je erg klein als je er voor staat.
Vanavond weer alles in de koffer stoppen want we gaan morgen op pad naar Tawangmangu, de volgende locatie, hier blijven we maar 1 nacht.
19 mei
Na het ontbijt gaan we op weg naar Prambanan. In tegenstelling tot de Borobudur is dit een Hindoeïstisch bouwwerk, gebouwd in de 9e eeuw en bestond uit honderden kleine tempels in een vierkant en in het midden de 3 grootste tempels. In 2006 werd dit complex verwoest door een aardbeving. De grootste tempels zijn weer opgebouwd, men is er trouwens nog steeds mee bezig. We zagen mannen op hun teenslippers, aan het schuren en hakken, op hele smalle richeltjes staan. Tijdens de bouw probeerde men de Borobudur te overtreffen. In al zijn glorie is dat misschien gelukt, maar nu niet meer omdat de omringende 224 tempels zijn ingestort.
Ik heb het nog niet gehad over het eten op indonesie. Men eet hier 3 keer per dag warm. Elke keer is daar witte rijst of nasi bij. Voor ons hebben de hotels een abf-buffet (american breakfast) met toast, boter en jam. Soms een gebakken of gekookt ei. Als lunch hebben we altijd een rijsttafel. De gids bestelt dat onderweg en als we in het restaurant aankomen staat het voor ons klaar. Dat werkt het snelst, want bij à la carte duurt de lunch te lang. Als we een lange reisdag hebben staat in het hotel ook een rijsttafel klaar met verschillende gerechten, voor ieder wat wils. Op andere avonden zijn we vrij om zelf een restaurant naar keuze op te zoeken. Het eten is gekruid, maar niet echt heet. Zout wordt overigens nauwelijks gebruikt. Op Sumatra groeiden heerlijke ananassen, op Java groeit er meer papaya. Op beide eilanden groeien de bananen langs de kant van de weg zoals bij ons de bramen, ze zijn klein van stuk, maar erg zoet en lekker. Wijn en andere alcoholische versnaperingen worden niet geschonken behalve Bintang bier, een fles van 600 ml voor ca 2,50 euro. Soms is het bier duurder dan het eten. Cola, Sprite en allerlei fruitsappen zijn volop verkrijgbaar. De koffie vind ik niet te drinken, ik krijg er maagpijn van, alleen Theo vindt het lekker. De rest drinkt dus veel thee.
-
19 Mei 2014 - 15:14
Jos:
Alweer zo'n mooi verslag.
Indrukwekkend en uitgebreid.
Mooie foto's erbij.
Veel plezier, Jos en Laura. -
19 Mei 2014 - 16:48
Peter:
Wie verre reizen maakt, kan veel verhalen. Wat een interessant en leuk verslag!
Ik geniet van Peter zijn outfit. Fijne voortzetting en eet smakelijk! Peter -
19 Mei 2014 - 20:49
Ton En Wil :
Een goed verslag we beleven het met jullie mee oude herinneringen komen boven. We kijken uit naar het volgende verslag. -
19 Mei 2014 - 21:27
Fred En Wil:
Wat een geweldige reis! Wij genieten echt mee! -
20 Mei 2014 - 10:46
Martin:
Volgens mij moeten jullie na deze vakantie meteen weer op vakantie om bij te komen ;-) -
20 Mei 2014 - 17:25
Queen Forra:
Dag Ladies,
Je verslag is voor mij een sentimental journey. Ik heb deze reis twee maal gemaakt omdat mijn echtgenoot mij met z'n land wilde laten kennismaken. Hij werd in Soerabaja geboren. De overweldigende natuur, de vriendelijke mensen, ik heb het alles in m'n hart gesloten!
Nog veel plezier en vooral GENIETEN! -
20 Mei 2014 - 17:53
Femke En Wietse En Martijn:
HALLO REIZIGERS,
Leuk om jullie reisverslagen te lezen, en de daarbij behorende foto,s. Geweldig.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
